آغاز پادشاهی قُباد دوم ساسانی ...
1362parseed.ir 25/02/628 تاریخ

کلیدواژه ها:#Parseed.ir، #اردشیر، #اصفهانی، #ایران، #ایوان، #بغداد، #تاریخ، #تاریخ_طبری، #تیسفون، #خسرو، #خسرو_پرویز، #دجله، #دستگرد، #دولت، #روایت، #ساسانی، #ساسانیان، #سلطنت، #شاه، #شاهنشاه، #شهریار، #شیرویه، #صلیب_راستین، #طبری، #غربی، #فارسی، #فرات، #فرمان، #فرهنگ، #قالب، #قباد، #قتل، #قلعه_فراموشی، #مقاومت، #نبرد_نینوا، #نیل، #نینوا، #هراکلیوس، #ولیعهد، #پایتخت، #پرویز، #کیانی

قُباد دوم یا شیرویه یا کُواذ ، بیست و پنجمین پادشاه ساسانی از ۲۴ فوریهٔ سال ۶۲۸ میلادی به مدت چند ماه سلطنت کرد. شیرویه پسر خسرو پرویز و مریم دختر موریکیوس ، امپراتور بیزانس است. او علیه پدرش دست به کودتایی خونین زد. شیرویه در فهرست پادشاهان ساسانی ، قباد دوم است ، اما در فهرست عمومی شاهان ایران باستان ، با احتساب کیقباد کیانی که به قَباد اکبر شهرت داشته ، قباد سوم به‌شمار می‌آید.
پیشینه
۶۲۷ میلادی هراکلیوس مصمم شد که به طرف دستگرد برود. این محل در فاصلهٔ ۱۲۰ کیلومتری تیسفون ، پایتخت خسرو پرویز بود. در ۱۲ دسامبر ، در نزدیکی بغداد کنونی ، جنگی که به نام نبرد نینوا معروف است ، بین رومیان و ایرانیان رخ داد. در این گرفتاری ترسی بر خسرو مستولی شد که در نتیجهٔ آن قشون ایران را رها نموده ، فرار کرد با وجود این لشکر ایران مقاومت نموده و توانستند دشمن را در دستگرد متوقف کرده و از پیشروی هرقل به تیسفون جلوگیری نمایند. طغیان ناگهانی دجله و فرات و خرابی قسمتی از ایوان کسری در این اوقات برای خسرو فرصت و حوصلهٔ توقف در تیسفون را باقی نگذاشت. شکسته شدن سدها کشتزارهای اطراف را به باتلاق تبدیل کرد و ناکامی خسرو در ترمیم ویرانیها یک نشانهٔ بارز انحطاط دولت ساسانیان ، در انظار عامه تلقی گشت. خسرو همراه زن محبوبش شیرین و دو پسر او مردانشاه و شهریار ، از دجله عبور کرد و به ویه اردشیر در قسمت غربی دجله رفت.
در این روزهای بحرانی ، نفوذ زن مسیحی خسرو شیرین به قدری بود که شاه بالاخره درصدد درآمد به جای پسر بزرگش شیرویه ، مردانشاه پسرش از شیرین را - که کودکی خردسال بیش نبود - به ولیعهدی انتخاب کند. مسئلهٔ انتخاب ولیعهد ، در این هنگام که پادشاه ضعیف و بیمار شده بود ، نمی‌توانست با مداخلهٔ بزرگان و نجبا برخورد نکند. ناخرسندی نجبا از انتخاب مردانشاه با سعی شیرویه جهت نیل به حق خویش ، خسرو را با یک توطئهٔ خانوادگی خونین روبه‌رو کرد. برخی از بزرگان هم به شیرویه پیوستند؛ از جمله شمطا پسر یزدین و مهرهرمزد پسر مردانشاه که پدران هر دوشان پاذگوسپان بودند و خسرو آنها را به قتل رسانده بود. پس به فرمان شیرویه ، قلعه فراموشی را گشودند و عدهٔ زیادی از زندانیان سیاسی نجات یافته از آن ، به هواخواهی شیرویه برخاستند.
حبس و کشتن خسرو
پس شیرویه خود را پادشاه خواند. همان شب نگاهبانان سلطنتی از قصری که خسرو با شیرین در آنجا خفته بودند ، بیرون رفتند و سپیده دم از هر سو این بانگ برخاست « کواذ شاهنشاه » خسرو هراسان و بیمناک پای به گریز نهاد و خود را در باغ قصر پنهان کرد ولی او را یافته و دستگیر کردند و در خانه‌ای که موسوم به خانهٔ هندو بود و انبار گنج محسوب می‌شد جای دادند گویند یکی از کفشگران در راه به آن جماعت که خسرو پرویز را می‌بردند مصادف شد و شاه را در دید که روی او را پوشانده بودند ، او را شناخت و با قالب کفشی که در دست داشت ضربتی به او نواخت اما سربازی که همراه شاه بود ، از این کار به خشم آمد و شمشیرش را کشید و سر کفشگر را از تنش جدا کرد.
خسرو به دستور شیرویه توسط گلینوش زندانی شد. خسرو از سلطنت خلع شده و در روز ۲۳ یا ۲۴ فوریه ۶۲۸ میلادی محبوس گردید. خسرو قبل از مرگ جواب قسمتی از اتهامات خود را داد. محاکمه و دفاعیات خسرو پرویز ، در تاریخ طبری ثبت شده‌است. پس از زندانی شدن خسرو بزرگان پارس پیش شیرویه آمدند و گفتند یک کشور دو شاه نباید داشته باشد یا بگو خسرو را بکشند ، تا بندگان و فرمانبران تو باشیم یا تو را خلع کنیم و فرمانبردار خسرو شویم. شیرویه متحیر شد و دانست که اگر پرویز به قدرت بازگردد ، همان آن که بنشیند ، او را بکشد ، پس تصمیم به کشتن پدر گرفت.
هفده یا هجده پسر خسرو که نامشان در روایت حمزه اصفهانی هست ، به امر شیرویه اعدام شدند. سرانجام پنج روز بعد از دستگیری ، خسرو پرویز در زندان به دست مهرهرمزد پسر مردانشاه ، به قتل رسید.
وی پس از کشتن پدر ، به نام قباد دوم بر تخت نشست و چند ماه سلطنت کرد. وی با رومیان صلح کرد. مرزهای دو کشور به حال قبل از جنگهای خسرو درآمد و اسیران دو جانب آزاد شدند و صلیب راستین به رومیان باز داده شد. شیرویه بعد از چند ماه ، به بیماری طاعون درگذشت.
شیرویه در فرهنگ عمید
نامی فارسی ، (به کسر شین و ضم را و فتح یا) « قباد دوم » پسر خسرو پرویز ، در ۶۲۸ میلادی؛ که خسرو پرویز از سلطنت خلع گردید به پادشاهی رسید ، پدر خود را کشت و ۱۷ تن از برادران خود را به قتل رسانید ، خود او نیز پس از شش ماه پادشاهی درگذشت ، بعضی گفته‌اند که شیرین او را زهر داد و هلاک کرد و بعضی دیگر مرگ او را در اثر بیماری طاعون دانسته‌اند که آن موقع در ایران بروز کرد و جمع کثیری را هلاک ساخت ، او را شیرو و شیروی و شارویه نیز گفته‌اند
--- ---
...

ادامه در منبع لینک »

موارد مشابه بر اساس تراکم کلیدواژه

---