سیّد علی‌محمد شیرازی ملقب به باب ، (۱ محرم ۱۲۳۵ هـ ق در شیراز - ۲۸ شعبان ۱۲۶۶ ـ هـ ق در تبریز) نویسنده و نظریه‌پرداز ایرانی و بنیانگذار فرقه بابیه بود. با اتمام هزاره اول پس از درگذشت حسن عسکری امام یازدهم شیعیان در سال ۲۶۰ هـ ق ، وی جنبش بابی را در ایران بنیان گذاشت و پیروانی از قشرها و اصناف جامعه از مناطق مختلف ایران را به خود جذب کرد. او خود را مهدی موعود ، پیامبری جدید و بشارت دهندهٔ دینی که قرار است پس از او توسط « من یُظهِره‌الله » (آنکه خداوند او را ظاهر خواهد ساخت) ، ظاهر شود می‌خواند و بارها در آثار خود به ظهور او اشاره می‌کند. پس از او افراد بسیاری ادعا کردند « مَن یُظهِرُه‌الله » اند. به اعتقاد بهاییان ، او مبشّر آیین بهائی است و « مَن یُظهِرُه‌الله » همان میرزا حسینعلی نوری است که او را بهاءالله می‌خوانند. باب شش سال بعد از آغاز جنبش بابی ، در سن ۳۱ سالگی در تبریز به فرمانامیرکبیر تیرباران شد. از القاب وی می‌توان به « نقطه اولی » و « مبشر امرالله » و « سید ذکر » اشاره کرد. فرمان اعدام میرزا تقی‌خان امیرکبیر که در زمان ناصرالدین شاه ، صدر اعظم دولت ایران بود نتوانسته بود از گسترش آئین بابی جلوگیری کند و تبعید باب را در کوه‌های آذربایجان بی‌نتیجه و اثر می‌دید ، به شاه پیشنهاد اعدام باب را داد. بدین ترتیب از سوی شاه به تبریز دستور داده شد که باب را از زندان خارج کنند و او را حسب الظاهر محاکمه کنند و سپس به قتل برسانند. بنا به این دستور ناصرالدین شاه ، باب را از چهریق به تبریز آورده ، چند ساعت در کوچه و بازار تبریز گرداندند و قبل از غروب آفتاب او را به محل اعدام بردند و باب همراه محمدعلی زنوزی ، یکی از مریدانش ، تیرباران شد. محل دفن جسد باب و انیس که با او تیرباران شده‌بود در خندقی انداخته شد. این کار جاستین شیل نماینده وقت انگلیس در ایران را بر این داشت که در نامه‌ای به نخست‌وزیر انگلستان این عمل را وحشیانه بنامد. در عین حال منابع بابی می‌گویند که جسد باب با تلاش سلیمان‌خان میلانی به تهران منتقل شده و در مکانی مخفی در امامزاده حسن دفن شد. ازلیان معتقدند جسدش در همان‌جا مانده‌است. از سوی دیگر منابع بهائی معتقدند باقی‌مانده‌های جسد با دستور بهاءالله از امامزاده حسن خارج شده و برای ۵۰ سال مخفیانه از جایی به جای دیگر برده شده و سرانجام در دامنه کوه کرمل مشرف به شهر حیفا در مقام اعلی دفن شده‌است. معتقدین به کتاب بیان (بیانی‌ها) محل دفن پیکر سید علی محمد شیرازی و محمدعلی زنوزی را در امامزاده معصوم تهران می‌دانند و این مکان را یکی از اماکن زیارتی خویش می‌دانند. ادوارد براون معتقد است که سلیمان‌خان و چند نفر از بابیان اجساد را از بیرون شهر برداشته و به تهران فرستادند. اجساد در تهران به دستور میرزا یحیی ، جوانی بیست ساله که جانشین باب بوده ، به امامزاده معصوم واقع در سر راه همدان ، نزدیک رباط کریم منتقل شدند. بعد از ۱۷ یا ۱۸ سال بهائیان اجساد را به جایی دیگر منتقل کردند. --- --- ...
آغاز پادشاهی شاه صفی یکم ... 1host2u.com 28/01/1629 تاریخ شاه صفی یکم (زاده ۱۶۱۱ - درگذشته ۱۲ مه ۱۶۴۲) ششمین پادشاه صفوی ایران است که از ۱۰۰۷ تا ۱۰۲۱ خورشیدی، (۱۶۲۹ تا ۱۶۴۲ میلادی یا ۱۰۳۸ تا ۱۰۵۲هجری قمری) به...ادامه مطلب»
لغو امتیاز تنباکو ... fa.wikipedia.org 06/01/1892 تاریخ ناصرالدین شاه در پنجم جمادی‌الثانی ۱۳۰۹ در دستخطی به امین‌السلطان لغو کامل امتیاز تنباکو را اعلام کرد
قیام تنباکو، قیام تحریم تنباکو، جنبش تحریم تنبا...ادامه مطلب»
.jpg)
parseed.ir 05/08/1906 تاریخ
1host2u.com 28/01/1629 تاریخ
fa.wikipedia.org 06/01/1892 تاریخ
donya-e-eqtesad.com 30/07/1889 تاریخ
fa.wikipedia.org 20/03/881 تاریخ