اختلاس ۱۲۳ میلیارد تومانی از بانک صادرات ...
738fa.wikipedia.org ۱۳۷۳/۱۱/۰۹ تاریخ

کلیدواژه ها:#Fa.wikipedia.org، #آذر، #آشپزخانه، #اختلاس، #اختلاس_۱۲۳_میلیارد_تومانی، #ارتباط، #اسلامی، #اعتبار، #انقلاب، #انقلاب_اسلامی، #ایران، #ایرانی، #این_زمان، #بازار، #بازرسی، #بازرگان، #بازرگانی، #باغ_فردوس، #بانک_صادرات، #بانک_صادرات_ایران، #بانک_ملی، #بخشش، #بهشت، #بهشت_زهرا، #بهمن، #بین_بانکی، #تاریخ، #تاریخ_جمهوری_اسلامی_ایران، #تجریش، #تهران، #تومان، #جمهوری_اسلامی، #جمهوری_اسلامی_ایران، #جنگ_ایران_عراق، #دادستان، #دلار، #ریال، #زندان_اوین، #شهریور، #صادرات، #عراق، #غلامحسین_محسنی_اژه‌ای، #فاضل_خداداد، #فرانسه، #مرتضی_رفیقدوست، #مرتضی_رفیق‌دوست، #مرداد، #موافقت، #میدان، #نمایندگان، #ولی‌الله_سیف، #وکیل، #پاریس، #کربلا

اختلاس ۱۲۳ میلیارد تومانی یک فساد مالی بود که توسط فاضل خداداد و با تبانی با کارمندان بانک صادرات ایران در سال ۱۳۷۴ روی داد. فاضل خداداد در نهایت به اتهام فساد مالی و تخلف اقتصادی به اعدام محکوم شد. وی تا شهریور ۱۳۹۰ رکورددار اختلاس در ایران بوده و پس‌از او مه‌آفرید امیرخسروی بود که با اختلاس ۳۰۰۰ میلیارد تومانی خود ، متهم بزرگترین اختلاس مالی در ایران شد و تا مدتها این عنوان را یدک میکشید. فاضل خداداد با شروع جنگ ایران عراق در مهرماه ۱۳۵۹ از ایران خارج شد. پس از پایان جنگ در شهریورماه سال ۶۷ فاضل خداداد به ایران باز می‌گردد و با معرفی آقای مرتضی رفیق‌دوست که آن زمان رئیس کمیته انقلاب اسلامی سعدآباد بود به یکی از شعب بانک صادرات معروف به شعبه ۲۰۷ در باغ فردوس (تجریش) مراجعه می‌کند و یک حساب جاری به باز می‌کنند.
لازم به توضیح است ، وقتی گفته می‌شود اختلاس ۱۲۳ میلیارد تومانی ، منظور این است که یک حساب بانکی ظرف چندین ماه این اندازه گردش کرده‌است ، به این معنا که مبالغی از بانک برداشت و برگردانده می‌شده ، که حجم مجموع مبلغ این تراکنش‌ها ۱۲۳ میلیارد تومان می‌باشد. به تعبیر رئیس دادگاه ، میانگین پولی که در این ۱۰ ماه از بانک خارج شده بود یک میلیارد تومان بود.
در بهمن ۱۳۷۱ رئیس اداره کل بانک صادرات ایران متوجه اختلاس می‌شود. قبل از آن چندین بار ولی‌الله سیف با وساطت‌های سیاسی با خداداد دیدار کرده بود. در این هنگام فاضل خداداد در پاریس بوده که با تماس ولی‌الله سیف به عنوان مدیریت بانک به ایران بر می‌گردد و بعد از برگشت فاضل از محل وجوهی که اختلاس شده بود ، جمعاً ۴۴میلیاردو۲۰۰میلیون ریال ظرف حدود یک ماه وصول می‌شود. وی از بهمن ۷۱ تا مرداد یا شهریور ۷۲ تحت مراقبت بود. اما او نهایتاً در این زمان می‌تواند از کشور فرار کند. وی حدود ۸۰۰۳۰۰۰ دلار پول از کشور خارج کرده بود که هیچگاه به کشور برنگشت. اما دوباره با وعده بخشش از سوی محسن رفیقدوست و ولی‌الله سیف در شهریورماه ۷۳ به ایران باز می‌گردد تا باقی‌مانده بدهی خود را به بانک پرداخت کند. وی در روز ۹ بهمن ۱۳۷۳ بازداشت دوباره شد و پس از چندین جلسه دادگاه در آذرماه سال ۱۳۷۴ اعدام گردید.
فاضل خداداد بازرگان و سرمایه دار ایرانی از خانواده‌ای متمول بود که به اتهام تبانی با کارمندان بانک صادرات ایران معروف به اختلاس ۱۲۳ میلیارد تومانی محاکمه و به اعدام محکوم شد. وی نخستین مجرم اقتصادی اعدامی در تاریخ جمهوری اسلامی ایران است.
ریاست دادگاه پرونده اختلاس بانک صادرات بر عهده غلامحسین محسنی اژه‌ای بود. وی فاضل خداداد را مفسد فی‌الارض شناخته و به اعدام محکوم کرد و مرتضی رفیق‌دوست برادر محسن رفیقدوست دیگر متهم پرونده را به حبس ابد محکوم کرد. ، اما وی در سال ۱۳۸۲ از زندان آزاد شد. به گفته‌ی برخی مرتضی رفیق‌دوست در دوران زندان مامور خرید زندان اوین می‌شود و می‌توانسته بیرون بیاید و پس از مدتی عفو می‌شود و آزاد می‌شود..
اظهارات محسن رفیقدوست
محسن رفیقدوست برادر وی در این رابطه می‌گوید: « اتفاقا همان موقع رفتند ، دیدند ایشان نه‌تنها مسئول خرید زندان نبود ، بلکه مسئول جمع‌آوری نان خشک در زندان بود. » ... « من این جمع‌آوری نان خشک در زندان را از زبان خودش نشنیدم. دو تا از نمایندگان مخالف من که برای بازدید زندان رفته بودند ، بعد آمدند نزد من برای عذرخواهی. گفتند رفتیم ببینیم آیا اخوی شما مسئول خرید زندان است؟ اما دیدیم گونی نان خشک روی دوش ایشان است و از این طرف به آن طرف می‌برد. تقریباً از او بیگاری می‌کشیدند. برادرم در آشپزخانه زندان کار می‌کرد. » . محسن رفیقدوست ، برادر متهم رده دوم ، در جریان مصاحبه‌ای ، در مورد ماجرای مشهور به اختلاس ۱۲۳ میلیاردی گفته است: « آن شخص(خداداد) برای گردش آن پول در مدت ۱۰ ماه که کلا ۱۲۳ میلیارد تومان گردش حساب بوده است ، حدود ۲ تا ۳ درصد از این گردش حساب از حساب برادر من استفاده می‌کرده است و بقیه را از حساب خودش یعنی حدود ۲ تا ۳ درصد را از برادر من چک می‌گیرد و چک می‌دهد تا بعد خودش حساب باز می‌کند. » ... « وقتی فاضل دستگیر شد حدود ۳میلیارد تومان به بانک بدهکار بود و برادر من هیچ بدهی به بانک نداشت و قبلاً تسویه کرده بود. »
وی در مورد دادگاه برادرش توضیح می‌دهد « وقتی به دادگاه رفتم و از من پرسیدند ، گفتم ایشان چون برادر من است باید بیشتر مجازات شود. »
فاضل خداداد فرزند خداداد در تاریخ ۹ دی ۱۳۲۲ در کربلا به دنیا آمد. پدرش از معتمدین بازار و مالک میدان بار مرکزی تهران بود. برادر بزرگش حسین خداداد بنیانگذار بزرگترین کارخانه ریسندگی و بافندگی و نخستین کارخانه یخ در ایران و همچنین مالک ساختمان تماشاگه زمان بود. وی تحصیلات خود را در گروه فرهنگی هدف به پایان رساند و در جوانی به سلک خانواده اش وارد فعالیت‌های بازرگانی و ساختمانی شد چنان‌که اولین مجتمع سه منظوره مسکونی ، تجاری و اداری تهران را احداث کرد و برای اولین بار روی پشت بام‌ها باغچه و فضای سبز ایجاد کرد. او با شروع جنگ تحمیلی در مهرماه ۱۳۵۹ برای مدتی از کشور خارج شد.
ارتباط با خانواده رفیقدوست
پیش از پیروزی انقلاب اسلامی ایران محسن رفیقدوست چند سال به عنوان فروشنده در میدان بار مرکزی تهران برای پدر فاضل کار کرده بود. او سال‌ها بعد به ریاست بنیاد مستضعفان رسید.
معامله با بنیاد مستضعفان
در سال ۱۳۷۱ فاضل خداداد مبادرت به خرید چند قطعه زمین در شمال شهر تهران کرد که یکی از این زمین‌ها متعلق به بنیاد مستضعفان بود. فاضل با شخص محسن رفیقدوست ، رئیس وقت بنیاد مستضعفان وارد مذاکره می‌شود و مبلغ یک میلیارد و ۶۰۰ میلیون تومان را مستقیماً به حساب رفیقدوست واریز می‌کند. فاضل خداداد که با طولانی شدن روند معامله بخش عمده‌ای از نقدینگی خویش را از دست رفته می‌بیند خواهان بازپس‌گیری پول خود از محسن رفیقدوست می‌گردد اما این پول هرگز به وی بازگردانده نمی‌شود.
گردش حساب در بانک صادرات
به منظور تأمین نقدینگی مورد نیاز فاضل ، محسن رفیقدوست پیشنهاد می‌دهد که وی با همراهی مرتضی رفیق‌دوست ، رئیس وقت کمیته انقلاب اسلامی سعدآباد به بانک صادرات شعبه باغ فردوس تجریش مراجعه کند. با معرفی وی توسط مرتضی ، حساب جاری رند افراد خاص با شماره ۲۰۰ ، برای فاضل افتتاح می‌گردد. بنا بر اعتبار فاضل خداداد و توصیه برادران رفیقدوست بانک موافقت می‌کند تا وی با بهره‌گیری از نقص سیستم وصول چکهای بین بانکی آن زمان پیش از ارسال چک به شعبه صادرکننده ، پول نقد دریافت کند. تا پیش از اتصال سیستم یکپارچه بانکی وصول چکهای بین بانکی به صورت دستی و با صرف زمان بین دو تا پنج روز انجام می‌شد. این روند به مدت یازده ماه و با گردشی معادل ۱۱۸ میلیارد تومان ادامه پیدا کرد تا اینکه در جریان وصول یک فقره چک بین بانکی در بانک ملی و در زمانی که فاضل در فرانسه به سر می‌برد سیستم بازرسی بانک متوجه این امتیازدهی ویژه به فاضل خداداد گردید و این درست زمانی اتفاق می‌افتد که بدهی فاضل خداداد به بانک مبلغی نزدیک به همان طلب شخصی اش از بنیاد مستضعفان بود.
تشکیل پرونده و رسیدگی
تا زمان بازگشت فاضل به ایران که چند روزی به طول می‌انجامد بخشی از بدهی اش به بانک توسط خانواده متمول اش بازگردانده می‌شود و بخش قابل توجه دیگری را خود پس از بازگشتش به ایران به بانک عودت می‌دهد. وثایق و اسناد کلانی که از طرف فاضل خداداد و خانواده وی در اختیار بانک قرار داده شده بود ضمانتی شد برای عودت باقی‌مانده بدهی وی به بانک . به گفتهٔ صالح نیکبخت وکیل وقت بانک صادرات ارزش نقدی بالای این وثایق یکی از دلایل عدم بازخواست کارکنان بانک و فاضل خداداد در این جریان بود. پس از قید ضمانت چشمگیر و نیز توقیف سهم الارث کلان پدری و ملک ۳۷۰۰ متری محل سکونت وی در خیابان فرشته ، فاضل خداداد با فرض تسویه بدهی طی مدت زمانی کوتاه ، ایران را ترک کرد. در جریان رسیدگی به پرونده‌ای که به ظن فاضل رو به بسته شدن بود وی بار دیگر و اینبار با ضمانت اکید شخص محسن رفیقدوست و نیز ولی‌الله سیف رئیس وقت بانک صادرات ، مبنی بر فیصله راحت و بی دردسر این پرونده برای رسیدگی مجدد به ایران فراخوانده و در تاریخ ۹ بهمن ۱۳۷۳ به اتهام تبانی با کارکنان بانک صادرات و مشارکت در اختلاس ۱۲۳ میلیارد تومانی بازداشت شد . از دیگر بازداشتیهای این پرونده می‌توان به مرتضی رفیقدوست اشاره کرد. از مبلغ اختلاس در این پرونده ۱۱۸ میلیارد تومان مربوط به گردش حسابهای شخصی فاضل خداداد بود و ۵ میلیارد تومان دیگر نیز مبلغی بود که مرتضی رفیق‌دوست در این یازده ماه به همین شیوه و در همان شعبه بانک به گردش درآورده بود و در نهایت پرونده‌ای تحت عنوان اختلاس ۱۲۳ میلیارد تومانی تشکیل شد. به دستور غلامحسین محسنی اژه‌ای قاضی این پرونده ، تمامی پرداخت‌ها و وثایق فاضل به حساب بستانکاران موقت بانک واریز گردید تا ظاهراً هیچ مبلغی از بدهی‌های این پرونده با بانک تسویه نشده باشد . افراد زیادی در این گردش حساب نقش داشته‌اند که تنها تعدادی از آن‌ها در روند رسیدگی به پرونده به دادگاه احضار شدند و مابقی از جمله همسر مرتضی رفیقدوست - صاحب چکهای وی - هرگز به دادگاه احضار نشد. طی جلسات دادگاه فاضل خداداد مکاتباتی از جانب ولی‌الله سیف مبنی بر دریافت کلیه مطالبات بانک صادرات و بازپرداخت مبلغی حتی بیشتر از بدهی‌های فاضل با دادگاه انجام شد. بخشی از این بدهی‌ها توسط حسن افراشته پور شریک و همکار تجاری وی پرداخت شد. فاضل بارها به موضوع معامله زمین متعلق به بنیاد مستضعفان و جانبازان و مطالباتش از محسن رفیقدوست و حوزه علمیه باقرالعلوم اشاره کرد اما هیچ‌یک از این اظهارات مورد توجه محسنی اژه‌ای که به موجب قوانین دادرسی آن زمان خود دادستان دادگاه نیز بود قرار نگرفت و در نهایت پس از تشکیل چند جلسه دادگاه ، فاضل خداداد به عنوان متهم ردیف اول پرونده به اتهام اخلال در نظام اقتصادی کشور به اعدام محکوم شد.
اعدام
علی رغم مهلت ۳۰ روزه دادگاه برای تجدید نظر ، رأی بدوی بدون رسیدگی مجدد تأیید و فاضل خداداد در سحرگاه اول آذر سال ۱۳۷۴ در زندان اوین و بدون اطلاع خانواده‌اش اعدام گردید. وی در قطعه ۸۹ بهشت زهرا تهران به خاک سپرده شد. سایر متهمین این پرونده از جمله مرتضی رفیقدوست ، متهم ردیف دوم پس از گذشت دوران کوتاهی از زندان آزاد شدند.
اظهارات محسن رفیقدوست
محسن رفیقدوست معتقد است پرونده خداداد بیشتر یک جنجال سیاسی بوده و او در هنگام دستگیری فقط ۳ میلیارد تومان به بانک صادرات بدهکار بود و مرتضی رفیق‌دوست هم تمام بدهی خود را تسویه کرده بود. به گفته وی ۱۲۳ میلیارد تومان کل گردش حساب فاضل خداداد در طول ده ماه بوده و به تعبیر رئیس دادگاه ، میانگین پولی که در این ۱۰ ماه از بانک خارج شده بود یک میلیارد تومان بود.
اختلاس ۱۲۳ میلیارد تومانی یک فساد مالی بود که توسط فاضل خداداد و با تبانی با کارمندان بانک صادرات ایران در سال ۱۳۷۴ روی داد. فاضل خداداد در نهایت به اتهام فساد مالی و تخلف اقتصادی به اعدام محکوم شد. وی تا شهریور ۱۳۹۰ رکورددار اختلاس در ایران بوده و پس‌از او مه‌آفرید امیرخسروی بود که با اختلاس ۳۰۰۰ میلیارد تومانی خود ، متهم بزرگترین اختلاس مالی در ایران شد و تا مدتها این عنوان را یدک میکشید. فاضل خداداد با شروع جنگ ایران عراق در مهرماه ۱۳۵۹ از ایران خارج شد. پس از پایان جنگ در شهریورماه سال ۶۷ فاضل خداداد به ایران باز می‌گردد و با معرفی آقای مرتضی رفیق‌دوست که آن زمان رئیس کمیته انقلاب اسلامی سعدآباد بود به یکی از شعب بانک صادرات معروف به شعبه ۲۰۷ در باغ فردوس (تجریش) مراجعه می‌کند و یک حساب جاری به باز می‌کنند.
لازم به توضیح است ، وقتی گفته می‌شود اختلاس ۱۲۳ میلیارد تومانی ، منظور این است که یک حساب بانکی ظرف چندین ماه این اندازه گردش کرده‌است ، به این معنا که مبالغی از بانک برداشت و برگردانده می‌شده ، که حجم مجموع مبلغ این تراکنش‌ها ۱۲۳ میلیارد تومان می‌باشد. به تعبیر رئیس دادگاه ، میانگین پولی که در این ۱۰ ماه از بانک خارج شده بود یک میلیارد تومان بود.
در بهمن ۱۳۷۱ رئیس اداره کل بانک صادرات ایران متوجه اختلاس می‌شود. قبل از آن چندین بار ولی‌الله سیف با وساطت‌های سیاسی با خداداد دیدار کرده بود. در این هنگام فاضل خداداد در پاریس بوده که با تماس ولی‌الله سیف به عنوان مدیریت بانک به ایران بر می‌گردد و بعد از برگشت فاضل از محل وجوهی که اختلاس شده بود ، جمعاً ۴۴میلیاردو۲۰۰میلیون ریال ظرف حدود یک ماه وصول می‌شود. وی از بهمن ۷۱ تا مرداد یا شهریور ۷۲ تحت مراقبت بود. اما او نهایتاً در این زمان می‌تواند از کشور فرار کند. وی حدود ۸۰۰۳۰۰۰ دلار پول از کشور خارج کرده بود که هیچگاه به کشور برنگشت. اما دوباره با وعده بخشش از سوی محسن رفیقدوست و ولی‌الله سیف در شهریورماه ۷۳ به ایران باز می‌گردد تا باقی‌مانده بدهی خود را به بانک پرداخت کند. وی در روز ۹ بهمن ۱۳۷۳ بازداشت دوباره شد و پس از چندین جلسه دادگاه در آذرماه سال ۱۳۷۴ اعدام گردید.
فاضل خداداد بازرگان و سرمایه دار ایرانی از خانواده‌ای متمول بود که به اتهام تبانی با کارمندان بانک صادرات ایران معروف به اختلاس ۱۲۳ میلیارد تومانی محاکمه و به اعدام محکوم شد. وی نخستین مجرم اقتصادی اعدامی در تاریخ جمهوری اسلامی ایران است.
ریاست دادگاه پرونده اختلاس بانک صادرات بر عهده غلامحسین محسنی اژه‌ای بود. وی فاضل خداداد را مفسد فی‌الارض شناخته و به اعدام محکوم کرد و مرتضی رفیق‌دوست برادر محسن رفیقدوست دیگر متهم پرونده را به حبس ابد محکوم کرد. ، اما وی در سال ۱۳۸۲ از زندان آزاد شد. به گفته‌ی برخی مرتضی رفیق‌دوست در دوران زندان مامور خرید زندان اوین می‌شود و می‌توانسته بیرون بیاید و پس از مدتی عفو می‌شود و آزاد می‌شود..
اظهارات محسن رفیقدوست
محسن رفیقدوست برادر وی در این رابطه می‌گوید: « اتفاقا همان موقع رفتند ، دیدند ایشان نه‌تنها مسئول خرید زندان نبود ، بلکه مسئول جمع‌آوری نان خشک در زندان بود. » ... « من این جمع‌آوری نان خشک در زندان را از زبان خودش نشنیدم. دو تا از نمایندگان مخالف من که برای بازدید زندان رفته بودند ، بعد آمدند نزد من برای عذرخواهی. گفتند رفتیم ببینیم آیا اخوی شما مسئول خرید زندان است؟ اما دیدیم گونی نان خشک روی دوش ایشان است و از این طرف به آن طرف می‌برد. تقریباً از او بیگاری می‌کشیدند. برادرم در آشپزخانه زندان کار می‌کرد. » . محسن رفیقدوست ، برادر متهم رده دوم ، در جریان مصاحبه‌ای ، در مورد ماجرای مشهور به اختلاس ۱۲۳ میلیاردی گفته است: « آن شخص(خداداد) برای گردش آن پول در مدت ۱۰ ماه که کلا ۱۲۳ میلیارد تومان گردش حساب بوده است ، حدود ۲ تا ۳ درصد از این گردش حساب از حساب برادر من استفاده می‌کرده است و بقیه را از حساب خودش یعنی حدود ۲ تا ۳ درصد را از برادر من چک می‌گیرد و چک می‌دهد تا بعد خودش حساب باز می‌کند. » ... « وقتی فاضل دستگیر شد حدود ۳میلیارد تومان به بانک بدهکار بود و برادر من هیچ بدهی به بانک نداشت و قبلاً تسویه کرده بود. »
وی در مورد دادگاه برادرش توضیح می‌دهد « وقتی به دادگاه رفتم و از من پرسیدند ، گفتم ایشان چون برادر من است باید بیشتر مجازات شود. »
فاضل خداداد فرزند خداداد در تاریخ ۹ دی ۱۳۲۲ در کربلا به دنیا آمد. پدرش از معتمدین بازار و مالک میدان بار مرکزی تهران بود. برادر بزرگش حسین خداداد بنیانگذار بزرگترین کارخانه ریسندگی و بافندگی و نخستین کارخانه یخ در ایران و همچنین مالک ساختمان تماشاگه زمان بود. وی تحصیلات خود را در گروه فرهنگی هدف به پایان رساند و در جوانی به سلک خانواده اش وارد فعالیت‌های بازرگانی و ساختمانی شد چنان‌که اولین مجتمع سه منظوره مسکونی ، تجاری و اداری تهران را احداث کرد و برای اولین بار روی پشت بام‌ها باغچه و فضای سبز ایجاد کرد. او با شروع جنگ تحمیلی در مهرماه ۱۳۵۹ برای مدتی از کشور خارج شد.
ارتباط با خانواده رفیقدوست
پیش از پیروزی انقلاب اسلامی ایران محسن رفیقدوست چند سال به عنوان فروشنده در میدان بار مرکزی تهران برای پدر فاضل کار کرده بود. او سال‌ها بعد به ریاست بنیاد مستضعفان رسید.
معامله با بنیاد مستضعفان
در سال ۱۳۷۱ فاضل خداداد مبادرت به خرید چند قطعه زمین در شمال شهر تهران کرد که یکی از این زمین‌ها متعلق به بنیاد مستضعفان بود. فاضل با شخص محسن رفیقدوست ، رئیس وقت بنیاد مستضعفان وارد مذاکره می‌شود و مبلغ یک میلیارد و ۶۰۰ میلیون تومان را مستقیماً به حساب رفیقدوست واریز می‌کند. فاضل خداداد که با طولانی شدن روند معامله بخش عمده‌ای از نقدینگی خویش را از دست رفته می‌بیند خواهان بازپس‌گیری پول خود از محسن رفیقدوست می‌گردد اما این پول هرگز به وی بازگردانده نمی‌شود.
گردش حساب در بانک صادرات
به منظور تأمین نقدینگی مورد نیاز فاضل ، محسن رفیقدوست پیشنهاد می‌دهد که وی با همراهی مرتضی رفیق‌دوست ، رئیس وقت کمیته انقلاب اسلامی سعدآباد به بانک صادرات شعبه باغ فردوس تجریش مراجعه کند. با معرفی وی توسط مرتضی ، حساب جاری رند افراد خاص با شماره ۲۰۰ ، برای فاضل افتتاح می‌گردد. بنا بر اعتبار فاضل خداداد و توصیه برادران رفیقدوست بانک موافقت می‌کند تا وی با بهره‌گیری از نقص سیستم وصول چکهای بین بانکی آن زمان پیش از ارسال چک به شعبه صادرکننده ، پول نقد دریافت کند. تا پیش از اتصال سیستم یکپارچه بانکی وصول چکهای بین بانکی به صورت دستی و با صرف زمان بین دو تا پنج روز انجام می‌شد. این روند به مدت یازده ماه و با گردشی معادل ۱۱۸ میلیارد تومان ادامه پیدا کرد تا اینکه در جریان وصول یک فقره چک بین بانکی در بانک ملی و در زمانی که فاضل در فرانسه به سر می‌برد سیستم بازرسی بانک متوجه این امتیازدهی ویژه به فاضل خداداد گردید و این درست زمانی اتفاق می‌افتد که بدهی فاضل خداداد به بانک مبلغی نزدیک به همان طلب شخصی اش از بنیاد مستضعفان بود.
تشکیل پرونده و رسیدگی
تا زمان بازگشت فاضل به ایران که چند روزی به طول می‌انجامد بخشی از بدهی اش به بانک توسط خانواده متمول اش بازگردانده می‌شود و بخش قابل توجه دیگری را خود پس از بازگشتش به ایران به بانک عودت می‌دهد. وثایق و اسناد کلانی که از طرف فاضل خداداد و خانواده وی در اختیار بانک قرار داده شده بود ضمانتی شد برای عودت باقی‌مانده بدهی وی به بانک . به گفتهٔ صالح نیکبخت وکیل وقت بانک صادرات ارزش نقدی بالای این وثایق یکی از دلایل عدم بازخواست کارکنان بانک و فاضل خداداد در این جریان بود. پس از قید ضمانت چشمگیر و نیز توقیف سهم الارث کلان پدری و ملک ۳۷۰۰ متری محل سکونت وی در خیابان فرشته ، فاضل خداداد با فرض تسویه بدهی طی مدت زمانی کوتاه ، ایران را ترک کرد. در جریان رسیدگی به پرونده‌ای که به ظن فاضل رو به بسته شدن بود وی بار دیگر و اینبار با ضمانت اکید شخص محسن رفیقدوست و نیز ولی‌الله سیف رئیس وقت بانک صادرات ، مبنی بر فیصله راحت و بی دردسر این پرونده برای رسیدگی مجدد به ایران فراخوانده و در تاریخ ۹ بهمن ۱۳۷۳ به اتهام تبانی با کارکنان بانک صادرات و مشارکت در اختلاس ۱۲۳ میلیارد تومانی بازداشت شد . از دیگر بازداشتیهای این پرونده می‌توان به مرتضی رفیقدوست اشاره کرد. از مبلغ اختلاس در این پرونده ۱۱۸ میلیارد تومان مربوط به گردش حسابهای شخصی فاضل خداداد بود و ۵ میلیارد تومان دیگر نیز مبلغی بود که مرتضی رفیق‌دوست در این یازده ماه به همین شیوه و در همان شعبه بانک به گردش درآورده بود و در نهایت پرونده‌ای تحت عنوان اختلاس ۱۲۳ میلیارد تومانی تشکیل شد. به دستور غلامحسین محسنی اژه‌ای قاضی این پرونده ، تمامی پرداخت‌ها و وثایق فاضل به حساب بستانکاران موقت بانک واریز گردید تا ظاهراً هیچ مبلغی از بدهی‌های این پرونده با بانک تسویه نشده باشد . افراد زیادی در این گردش حساب نقش داشته‌اند که تنها تعدادی از آن‌ها در روند رسیدگی به پرونده به دادگاه احضار شدند و مابقی از جمله همسر مرتضی رفیقدوست - صاحب چکهای وی - هرگز به دادگاه احضار نشد. طی جلسات دادگاه فاضل خداداد مکاتباتی از جانب ولی‌الله سیف مبنی بر دریافت کلیه مطالبات بانک صادرات و بازپرداخت مبلغی حتی بیشتر از بدهی‌های فاضل با دادگاه انجام شد. بخشی از این بدهی‌ها توسط حسن افراشته پور شریک و همکار تجاری وی پرداخت شد. فاضل بارها به موضوع معامله زمین متعلق به بنیاد مستضعفان و جانبازان و مطالباتش از محسن رفیقدوست و حوزه علمیه باقرالعلوم اشاره کرد اما هیچ‌یک از این اظهارات مورد توجه محسنی اژه‌ای که به موجب قوانین دادرسی آن زمان خود دادستان دادگاه نیز بود قرار نگرفت و در نهایت پس از تشکیل چند جلسه دادگاه ، فاضل خداداد به عنوان متهم ردیف اول پرونده به اتهام اخلال در نظام اقتصادی کشور به اعدام محکوم شد.
اعدام
علی رغم مهلت ۳۰ روزه دادگاه برای تجدید نظر ، رأی بدوی بدون رسیدگی مجدد تأیید و فاضل خداداد در سحرگاه اول آذر سال ۱۳۷۴ در زندان اوین و بدون اطلاع خانواده‌اش اعدام گردید. وی در قطعه ۸۹ بهشت زهرا تهران به خاک سپرده شد. سایر متهمین این پرونده از جمله مرتضی رفیقدوست ، متهم ردیف دوم پس از گذشت دوران کوتاهی از زندان آزاد شدند.
اظهارات محسن رفیقدوست
محسن رفیقدوست معتقد است پرونده خداداد بیشتر یک جنجال سیاسی بوده و او در هنگام دستگیری فقط ۳ میلیارد تومان به بانک صادرات بدهکار بود و مرتضی رفیق‌دوست هم تمام بدهی خود را تسویه کرده بود. به گفته وی ۱۲۳ میلیارد تومان کل گردش حساب فاضل خداداد در طول ده ماه بوده و به تعبیر رئیس دادگاه ، میانگین پولی که در این ۱۰ ماه از بانک خارج شده بود یک میلیارد تومان بود.
--- ---
...

ادامه در منبع لینک »

موارد مشابه بر اساس تراکم کلیدواژه

---